- dağıdan
- yıkıcı
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
kaşifülqəm — ə. qəm dağıdan, kədər dağıdan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baybırdı — (Meğri) mal dövlət qədri bilməyən, mal dövləti dağıdan. – Xanəhmət uşağı baybırdı adamdı, olara əmlak tafşırmax olmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
halaypozan — I (Qax) oyunu pozan, oyunu dağıdan II (Quba) qüvvətli, güclü. – Halaypozan adamun işi də üzünə gürədü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dərr — f. yırtıcı, yırtan, dağıdan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
faricülhəm(m) — ə. kədər dağıdan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hadim — ə. yıxan, dağıdan, viran edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müxrib — ə. xarab edən, yıxıb dağıdan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qasim — ə. 1) bölən, bölüşdürən, bölücü; 2) şərik olan (dərdə); 3) riyaziyyatda: məxrəc. Qasimi rizq ruzi bölən, canlıların, xüsusilə də insanların ruzisini paylayan (Allah nəzərdə tutulur) ə. 1) sındıran, qıran, dağıdan; 2) çatlayan, sınan ə. bədbəxtlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəmküsar — ə. və f. qəm dağıdan, qəmli zamanında təsəlli verən (yoldaş) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səf(f)dər — ə. və f. «sıra dağıdan» qoçaq, igid, cəsur … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səf(f)şikən — ə. və f. «sıra dağıdan» bax: səf(f)zən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti